De pen van ... Ursula Burhenne.

Die traint met haar hond "Pim".

Ja, daar moeten we een stukje schrijven......

Onze Pimmie! Hij heeft al verschillende behendigheids cursussen gehad. En hij geniet ervan.

Ik ben samen met Pim begonnen en het laatste jaar traint onze dochter Roos met hem. Daar heeft hij even aan moeten wennen, want hij bleef mij in de gaten houden.  Nu helemaal niet meer.

Pimjpg

Zodra we op zaterdag de tas gaan pakken weet Pim al wat er gaat gebeuren. Hij is dan door het dolle heen.

De laatste weken hebben we een anti-trek riem voor hem, wat maar goed is, want hij trok ons bij aankomst bijna het veld over.

Als hij aan de beurt is, lijkt het wel of hij een eigen plan heeft bedacht. Hij blijft netjes wachten tot hij mag beginnen en rent dan als een haas over de eerste hindernissen. Maar helaas niet alle hindernissen....... want al die langzame "dingen" vindt hij maar niets. Slalommen door paaltjes... Pim weet niet wat hier nou leuk aan is en rent deze dan ook het liefste voorbij. Als je hem dan terug roept, komt hij wel, maar niet voordat hij nog over een paar hordes is gesprongen, want die zijn leuk!!!

Zo maakt hij soms wel eens een paar ere-rondjes.

Maar het leukste van de cursus is het moment dat het afgelopen is !! Want......dan mogen alle honden los en lekker spelen. En dat doet Pim. Hij rent alsof zijn leven er van af hangt. Een jaquar is er niets bij. Er is geen gras sprietje op het veld waar Pim dan niet overheen geraasd is.

En eenmaal weer thuis, ja dan ligt hij voor pampus op zijn kussen. De hele avond! 

Graag willen we de pen aan Joep en Pingo geven,  Groetjes Ursula.